معنی کوه سر - جستجوی لغت در جدول جو

کوه سر

لغت نامه دهخدا

کوه سر

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از کله سر — تصویر کله سر

کلمه ای که از حروف اول پنج کلمۀ کیمیا، لیمیا، هیمیا، سیمیا، ریمیا که در نزد قدما از علوم سرّی بود، ساخته شده

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از شوره سر — تصویر شوره سر

در پزشکی پوسته های ریز که به واسطۀ قارچ های کچلی یا عارضۀ دیگر از پوست سر جدا می شود و در لا به لای موها جا می گیرد

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از کوهسر — تصویر کوهسر

سر کوه، بالاترین قسمت کوه

فرهنگ فارسی عمید

(غَ دَ / دِ سَ)

آی غده سر. دشنام یا نفرین است که مردم قزوین به اطفال دارای ده سال به بالاکنند: آی غده سر! و بی آی هیچوقت گفته نشود، و در ترکی آذری به این معنی گده یا آی گده به کار برند. کلمه دشنام گونه ای است که پسران از 9 تا 14 ساله را گویندو از آن پیش رس و زود و پیش از وقت به کارهای بزرگان گراینده خواهند نه به خوبی. رجوع به آی قده سری شود

آی غده سر. دشنام یا نفرین است که مردم قزوین به اطفال دارای ده سال به بالاکنند: آی غده سر! و بی آی هیچوقت گفته نشود، و در ترکی آذری به این معنی گده یا آی گده به کار برند. کلمه دشنام گونه ای است که پسران از 9 تا 14 ساله را گویندو از آن پیش رس و زود و پیش از وقت به کارهای بزرگان گراینده خواهند نه به خوبی. رجوع به آی قده سری شود

لغت نامه دهخدا

(تَپْ پَ سَ)

دهی از دهستان کلباد بخش بهشهر شهرستان ساری است که در بیست و پنج هزار و پانصدگزی خاور بهشهر و یکهزار و پانصدگزی جنوب شوسۀ بهشهربگرگان واقع است. کوهستانی و جنگلی و معتدل و مرطوب است و 180 تن سکنه دارد. آب آن از چشمه سار و محصول آن برنج و غلات و مرکبات و توتون و سیگار و صیفی است و شغل اهالی زراعت و صنایع دستی زنان کرباس بافی است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)

دهی از دهستان کلباد بخش بهشهر شهرستان ساری است که در بیست و پنج هزار و پانصدگزی خاور بهشهر و یکهزار و پانصدگزی جنوب شوسۀ بهشهربگرگان واقع است. کوهستانی و جنگلی و معتدل و مرطوب است و 180 تن سکنه دارد. آب آن از چشمه سار و محصول آن برنج و غلات و مرکبات و توتون و سیگار و صیفی است و شغل اهالی زراعت و صنایع دستی زنان کرباس بافی است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

(اَ لَ سَ)

از دیه های هزارجریب. (مازندران و استراباد رابینو ص 122 و ترجمه همان کتاب ص 164)

لغت نامه دهخدا

(سَ)

غره. اول ماه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). سر ماه

لغت نامه دهخدا

(لَ رَ)

موضعی به تنکابن مازندران. (مازندران و استرآباد رابینو بخش انگلیسی ص 105)

لغت نامه دهخدا

(لَ پَ سَ)

نام دهی به تنکابن. (مازندران و استراباد رابینو ص 105 بخش انگلیسی)

لغت نامه دهخدا

(خَ)

خر وحشی و گورخر. (ناظم الاطباء). خرکوهی. گورخر. (از اشتینگاس)

لغت نامه دهخدا

(تَ شَ / شِ زَ)

آنکه یا آنچه کوه رابدرد. کوه شکاف. (از فرهنگ فارسی معین) :
نوک سنان کوه در سینه دوز او
از بازوی سپهر کمانکش سپر گشاد.
(جوامعالحکایات از فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

(تُ فَ)

کوه سپرنده. آنکه کوه را طی کند. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

(سُدد)

کوهی است غطفان را. (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

(گَ)

کوهی است در جنوب شرقی بوشهر و کوه نمک. (جغرافیای طبیعی کیهان ص 55)

لغت نامه دهخدا

(تَ)

سنگتراش در کوه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

(پَ)

دهی از دهستان حومه بخش کلاردشت که در شهرستان نوشهر واقع است و 300 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

(لِ سِ)

دهی از دهستان باسگ که در بخش سردشت شهرستان مهاباد واقع است و 507 تن سکنه دارد. در دو محل به فاصله نیم کیلومتر به نام کوله سر بالا و پایین مشهور است و سکنۀ کوله سر بالا 278 تن می باشد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

(کُ لِ سَ)

دهی از دهستان زنجانرود است که در بخش مرکزی شهرستان زنجان واقع است و 270 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

(یَهْ سَ)

کنایه از آدمی زاد باشد. (برهان). آدمی. (فرهنگ رشیدی) :
سیه سر را قضا بر سر نبشته ست
گنهکاریش در گوهر سرشته ست.
(ویس و رامین).
، قلم نویسندگی. (برهان) (آنندراج). رجوع به سیاه سر و سیاسر شود

لغت نامه دهخدا

آنکه یا آنچه کوه را بدرد کوه شکاف: نوک سنان کوه در سینه دوز او از بازوی سپهر کمانکش سپر گشاد. (جوامع الحکایات)

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از خود سر — تصویر خود سر

گستاخ، بی ترس

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از سیه سر — تصویر سیه سر

گناهکار سیاه سر

فرهنگ لغت هوشیار

پوسته هاس ریزی که بواسطه قارچهای کچلی یا عارضه دیگر از پوست سر جدا میشود و لابلای موها جا می گیرد

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از کوه سپر — تصویر کوه سپر

آنکه کوه را طی کند

فرهنگ لغت هوشیار

برای این، به خاطر این

فرهنگ گویش مازندرانی

آکوله سر

روستایی در تنکابن

فرهنگ گویش مازندرانی

بر روی خط شیاه، عدم خروج خیش از شیار، لب جوب، در مقام توهین و تحقیر به فرد کچل گفته شود

فرهنگ گویش مازندرانی

محل کوره های زغال چوب و جایی که زغال تهیه کنند

فرهنگ گویش مازندرانی

جایی که میان بند پرتاس تمام شود و بعد ازآن تا شعاع پانصدمتری

فرهنگ گویش مازندرانی

از توابع خرم آباد واقع در منطقه ی تنکابن

فرهنگ گویش مازندرانی

از ارتفاعات کلاردشت شهرستان چالوس

فرهنگ گویش مازندرانی

توکای بزرگ با سینه و بال های سفید و سیاه

فرهنگ گویش مازندرانی

مرتعی جنگلی در نزدیکی روستای ویسر کجور

فرهنگ گویش مازندرانی